Tot aan mijn zomervakantie ren ik hard achter de feiten aan. Nogmaals mijn excuses aan de degenen aan wie ik niet of niet op tijd heb gedacht. Ik verslons in de laatste werkweken de zaken die mij niet meteen de das om doen maar waar ik wel een licht buikpijntje aan overhoud. Tijdens de zomervakantie hoop ik dat dan allemaal goed te maken waardoor ik altijd een licht stressleveltje blijf houden. In mijn geval is dat niet zo erg; het stressleveltje houdt mij namelijk net zo goed wakker als ‘de-laatste-koffie-op-mijn-werk-die-ik-eigenlijk-niet-meer-had-moeten-drinken-want-het-was-er-net-eentje-te-veel’.
Op basis van eerder opgedane ervaringen verwacht ik niet meer het ultieme lome vakantiegevoel. Luieren tijdens de vakantie heeft inmiddels een heel andere betekenis gekregen.
Geen wekker zetten en zonder haasten de deur uit gaan is momenteel het hoogst haalbare en ik geniet er zeker van. Ik geniet tot nu toe dat iedereen gezond is, dat ik fijne uitstapjes maak met mijn gezin en heerlijk te eten krijg.
Ik geniet ervan dat de peutertweeling steeds meer woorden leert zeggen en dat de kleuter hen aanmoedigt om dingen te ontdekken.
De tweeling heeft een woordschatgroeistuip tijdens de hittegolf en dat geeft toch een bijzondere woordenschat:
Peuter 1: ‘Mama,… Mama,… Mammmma,… MAMA,… MMMAAAAMAAA,…..’
Ik: ‘Ja,lieverd,..?
Peuter 1: ‘Sproeier’
Ik: ‘Ja, goed gezien, dat is een sproeier’
Peuter 2: ‘Water’
Ik: ‘Ja, dat komt er uit de sproeier.’
Peuter 2: ‘Mama,… Mama,… Mammmma,… MAMA,… MMMAAAAMAAAAA….’
Ik: ‘Ja,lieverd,..?’
Peuter 1: ‘Koe’
Ik: ‘Ja, goed gezien, dat is een koe’
Peuter 2: ‘BOEEEEEEE’
Peuter 1: ‘Klaaaaaarrrr,…’ schuift haar bord aan de kant en kijkt daar heel triomfantelijk bij.
Peuter 2: ‘Ook,…ook,…. klaar,….’ Ze stapelt haar bord bovenop het bord van haar zus.
Ik: ‘Kleuter,…. Eet jij ook nog even je groenten op? Ja, alles,… Nee, alles wat op je bord ligt,… okay,… nog vier hapjes dan,..’
Peuter 1 en 2 en Kleuter: ‘Ijs, ijs, ijijssssss,… ijs,… toetje,… ijs,… geen koeikoemmer,… ijssss,… IJSSSSSSS,….’
Het houdt dat lichte stressleveltje in ieder geval lekker in stand en om mijn onderbuikgevoel wat te verlichten, geef ik natuurlijk toe aan de meeste ijsen/ eisen.
Vakantie betekent nog maar drie feiten om achter aan te rennen, bij te struikelen, op te staan en opnieuw te rennen.
Heerlijk!
Fijne vakantie