Even een boodschapje

Het is vakantie, manlief is door zijn rug gegaan en de bananen zijn op. Hoog tijd voor mij om even een boodschapje te doen. Ik moet er even uit: frisse lucht snuiven en wat anders zien dan de muren van ons huis. Dit gevoel borrelt op om twee uur.

De baby’s liggen te slapen, dus nog even geduld. Ik maak alvast een boterham voor ze klaar en ondertussen heeft de peuter zijn doos met klei gevonden en gaat zowaar lief spelen. Ik heb zo maar tien minuten vrije tijd. En ik hoef niet eens naar de wc,.. dus ik krul me even op in de stoel.

Om half drie uur gaat de babywekker. Snel haal ik ze uit bed (trap op, schone luier, knuffeltje, naar beneden, in wipstoeltje gespen,… keer twee). Klaar voor de boterham. Daarna laat ik ze even uitbuiken en dan krijgen ze een hun flesje aangereikt.

Om kwart over drie heb ik twee volle babybuikjes en daarboven twee opgepoetste snoetjes. Peuter zit nog steeds lief met zijn klei te spelen, maar heeft wel zin in een boodschapje. Ik zet de luiertas klaar, stop daar nog extra kleding voor de peuter in, pak de bijbehorende kinderwagen en zet deze attractie alvast klaar in de hal.
Ik geef de baby’s een verse luier en met hun schone billetjes zet ik ze in de kinderwagen. Dekentjes erover, ritsjes van de voetenzak alvast dicht, mutsje op.

Dan de peuter.

Ik besluit Russisch roulette te spelen en hem mee te nemen zonder luier nu hij net (niet) zindelijk is.

Sokken aan, schoenen aan, jas aan,….

‘Waar is je drinken, lieverd?’

‘Dat heb ik aan de slak gegeven.’

‘De slak was net nog van klei,…?’

‘Nu ook nog hoor mama, maar nu heeft ie drinken.’

‘<binnensmondse vloek>, nou, zeg dan maar dag tegen je klei,…!’

‘Neeeeeeeeeeeeeee.’

‘Jawel,… en nu meekomen want de baby’s zijn zowat gaar gekookt in hun voetenzakje.’

(oh jee, dit voorspelt niet veel goeds)

Peuter in de auto, baby’s in maxicosi’s op de achterbank, tassen voorin, wagen opgevouwen in de achterbak.

Het is vier uur en ik sta (weer uitgevouwen) in de winkel. Peuter maak ik verantwoordelijk voor het winkelmandje op wieltjes. Bij de kassa reken ik iets meer producten af dan gepland maar met gepaste trots kan ik melden dat de bananen ook present zijn.

Omdat dit voorspoedig gaat, besluit ik het lot te tarten: we gaan naar de kapper om peuters matje te laten fatsoeneren. We kunnen zonder afspraak terecht, ik krijg koffie en peuter  zit best wel stil en blijft ook nog eens droog.

Thuis gekomen vouw ik de wagen opnieuw uit, maxicosi’s erop, peuter uit de auto, wagen in de kamer, één baby in de box, andere laten slapen, peuter jas uit en naar de wc, boodschapjes uitpakken, zelf jas uit,…

Kwart voor zes.

Bananen succesvol gepositioneerd in de fruitschaal.

4 antwoorden op “Even een boodschapje”

Laat een antwoord achter aan Anne Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *