Marktplaats

De tweeling is een dagje extra naar de kinderopvang om al hun ziektedagen te compenseren. Voor mij betekent dit hard werken. Op zo´n ´handenvrije´ dag wil ik het liefste het hele huis opruimen (en daarmee ook mijn hoofd leegruimen), iedereen die mij lief is een kaartje sturen, op de koffie bij iemand en nog iemand en nog iemand, een zesgangendiner koken en sporten om ineens tien kilo af te vallen.

Ik begon met opruimen van de kledingkast van de tweeling. De zakken met gekregen kleding lagen in de kast te wachten totdat de meiden in de betreffende maat waren gegroeid. Ik heb dus eerst de gekregen spulletjes uitgezocht op leukheid. Daarna heb ik de kleren die al in de’ kast-dragen-wassen-vouwen-cyclus ‘waren opgenomen uitgezocht. Het resultaat was een paar zakken gevuld met te kleine kleding. Deze belandden op zolder. De zolder die ik ook helemaal opgeruimd wilde hebben.

Bij de tweelingkleding heb ik een beetje moeite om het maar gewoon in de kledingbak te gooien die midden in het dorp naast de legeflessenbak woont. Het is dubbel uitgezocht, gemixt, gematcht en dubbel betaald. Dus probeerde ik eerder om kledingpakketten van eenzelfde maat via Marktplaats en alle andere verkoophoeken die ik kon bedenken te verkopen.

Ik dacht: appeltje, eitje, incasseren, versturen en lege zolder.

Niks bleek minder waar.

Voor de pakketten kleding kreeg ik het schamele bod van vijf euro. Daar werd ik toch wat verdrietig van, dan geef ik het liever weg aan iemand die er echt blij mee is.

Dit keer waarschuwde ik manlief dat ik de kleding zonder gedoe weg wilde geven. Manlief snuffelde in gedachten ook aan de mogelijke inkomsten en vroeg mij nog even te wachten. Hij zou wel iets bedenken. Ondertussen besloot ik de tweelingmama´s om raad te vragen via Facebook.

Dit heb ik geweten: er werd meegeleefd, ingestemd maar ook verbaasd gereageerd. Er blijkt dus een select groepje mama’s te zijn die hun kleding wél verkocht krijgt via Marktplaats en social media. We vroegen en masse tips en één van de mede-moeders was zo lief om tips te geven. Ze nam mijn pakketje als ‘case’ in de snelcursus kledingverkoop.

‘Maak mooie setjes en maak daar dan weer mooie foto’s van. Zorg dat de achtergrond fris en helder is en zoom in op pluspunten, laat daarnaast ook zien dat de kraagjes niet gewassenspaghettisausroze zijn en dat de knieën niet fashionable zichtbaar zijn.’

Okay, dit kon ik handelen, dacht ik.

Ik heb de doos van zolder gepakt, alles uitgepakt en leuke setjes gemaakt. Op een geboende teakhouten tafel legde ik de setjes neer zoals ze ook in tijdschriften staan. Met de lege doos zorgde ik dat er geen zonnestralen als ongewenste vlekken verschenen.

‘Mooie setjes eerst  laten zien, dan minder mooie setjes en dan het ondergoed enzo.’

Dat kon ik ook. Na het sorteren van de foto’s was de advertentie snel gemaakt en gedeeld.

Zet er nog even bij welke merken het zijn.’

Ik ben niet zo van de merken dus moest ik alles weer uit de doos halen en bekijken en de informatie verwerken in de advertentie.

‘Bij die merken moet je ook in prijs zakken, dit zijn geen populaire merken meer.’

‘Ik zou de mogelijkheid bieden om te bieden.’

‘En pas meteen je zoektermen aan, want zo ben je niet te vinden’

Zucht.

Ik snap nu waarom er een select groepje is dat maar kan verkopen via Marktplaats en dat ik met dat bod van vijf euro bijna blij mocht zijn.

Dat van dat opruimen en meteen je hoofd leegmaken,….

Ps. Kledingpakketten te koop voor wat een gek er voor geeft.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *