OJ2-Logistics

Overal waar ik ben, heb ik haast om ergens anders te zijn, maar daar kom ik nooit op tijd. Ik race van hot naar haar en is het niet fysiek, dan wel in mijn hoofd. Ik probeer het wel hoor, dat mindfull zijn, dat leven in het moment, maar het is mij nog nooit gelukt.

Ik ben de laatste jaren altijd onderweg van de ene naar de andere verplichting. Nu zijn die verplichtingen meestal niet zo negatief als het woord doet vermoeden. Het enige nadeel van die verplichtingen is dat ze verplicht zijn op een nauwkeurig vastgesteld tijdstip.

Dus heb ik in mijn hoofd een logistiek plan, meestal voor een week en soms plan ik al wat logistieke activiteiten in het vooruit, vooral als daar meerdere partijen bij betrokken dienen te worden.

Bij ons gezinsbedrijf, OJ2-Logistics, hebben we twee vaste medewerkers en drie pakketjes. Dat lijkt wat weinig gemiddelde cargo per werknemer, maar aangezien deze pakketjes op vele manieren naar vele plekken dienen te worden vervoerd, is het per vaste werknemer wel veel ‘car-go’.

Soms moeten de vaste werknemers van ons logistieke bedrijf op een plek zijn waar de pakketjes niet in het magazijn passen of wegens hun nog wat onvoorspelbare karakter het magazijn überhaupt niet in mogen.

In dat geval schakelen we onze zzp’ers in. Middels het poolsysteem, dat ik bij een eerdere werkgever heb afgekeken, sturen we deze zzp’ers een bericht dat we er logistiek niet uitkomen. Er is meestal wel iemand die ons probleem oplost door de gaten in onze planning op te vullen.

De logistieke planning luistert erg nauw. In een gemiddelde week gaat het goed. In een week waarin onze verplichtingen niet volgens de routineuze sleur verlopen, is er paniek bij hoofd planning.
‘Even 10 minuutjes eerder’ op ons werk zijn, komt neer op een militaristische operatie waarbij alles mee moet zitten. Soms is zo’n operatie te risicovol en zijn we aangewezen op de hulp van vrijwilligers: de schoolpleinmoeders. In noodgevallen wordt onze oppervrijwilliger ingevlogen: hier bekend onder de naam oma.

Soms veranderen de pakketjes in explosiefjes waarbij we een ‘handle with care’-beleid in moeten zetten. Dan trekken we onze speciale fluwelen handschoenen aan en leveren we ze af bij de afdeling rust en aandacht. Soms ook niet: de vaste medewerkers van OJ2-Logistics zijn namelijk ook wel eens overwerkt. De pakketjes worden dan wel netjes verplaatst maar hoeven dan even niet op magazijn ‘gezelligheid’ te rekenen.

Met OJ2-Logistics zijn we altijd op weg naar groei, rust en regelmaat. Al zeg ik het zelf: voor een tweemansbedrijfje hebben we het goed op de rit!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *