Na de hectische decembermaand komt altijd weer dat bleke januari om de hoek kijken. De maand waarin mijn melancholie wat verdampt, de maand dat ik geen stress heb over wie, wat en wanneer. En vooral ook de maand dat ik jarig ben. En dat was tot en met afgelopen jaar allemaal heel relaxt. Leuke gasten, leuke kaarten, positieve aandacht en gezellige feestjes.
Maar nu is er ‘een dingetje’.
Ik word namelijk 40.
Ik word een vrouw van middelbare leeftijd. Voor mijn eigen beeldvorming (lees nachtmerrie): de notaris is een decennium jonger dan ik. Ik word in het wild met ‘u’ aangesproken en oud-leerlingen hebben kinderen gekregen zonder dat het een tienerzwangerschap betrof. Ik vrees de dag dat één van die oud-leerlingen opeens mijn veel jongere gynaecoloog blijkt te zijn.
Deze maand komt er dus een einde aan de bloei van mijn leven. De verwelking van mijn leven gaat beginnen. Bloemblaadjes vallen van de knop (lang leve haaruitval na de zwangerschap), mijn stengeltje wordt minder stevig, de blaadjes krijgen last van de zwaartekracht (ik heb zo’n vermoeden waar mijn blaadjes hangen) en ik heb mijn laatste bloesem gedragen.
En wat moet ik nu met het kleine meisje dat er naar verlangt om volwassen te worden, dat kleine meisje dat nog danst in mijn gedachten?
Ik ben, vrees ik, vergeten om volwassen te worden.
Ik kan me namelijk niet voorstellen dat de mensen die ik met ‘u’ aanspreek dezelfde hersenspinsels hebben als ik. Grote mensen hebben namelijk ritme in hun dag, grote mensen eten verantwoord. Grote mensen zijn geduldig en grote mensen worden niet knalrood als er iets schunnigs wordt gezegd. Grote mensen hebben een baan die niet voor- of achteruit gaat en grote mensen zitten met een kopje koffie aan de rand van de dansvloer. Grote mensen gaan lekker in eigen land op vakantie en grote mensen leggen gezellig een kaartje. Grote mensen gaan fijn een dagje uit naar een florerende tuin. Grote mensen,…
Natuurlijk ben ik blij dat ik mijn veertigste verjaardag hoogstwaarschijnlijk ga halen, sterker nog: ik geef zelfs een feestje.
Een grote-mensen-feestje, dat wel, want ik word 40!