In onze dorpsmail verschijnt een uitnodiging van de plaatselijke Oranjevereniging om deel te nemen aan de palmpasenoptocht met als afsluiter eieren zoeken. In ons pittoreske dorpje valt het op als je er niet bij bent, dus we zetten braaf Palmpasen in onze agenda.
De datum nadert en ineens schiet ik in de hyperventilatiemodus: er moet een palmpasenstok komen. Als ontaarde moeder tik ik eerst ‘palmpasenstok kopen’ in op Google. Maar niemand die dit gat in de markt opvult, dus ik moet zelf aan de slag.
Ik pijnig mijn geheugen en beelden van stokken, crêpepapier, broodjes, takjes en eieren schieten mij weer te binnen. Het broodje heb ik het beste onthouden, want toen ik klein was, was het gebruikelijk dit broodje naar een bewoner van het plaatselijke bejaardentehuis te brengen.
Ik google weer en vind van allerlei afbeeldingen van palmpaasstokken en gelukkig kwamen deze overeen met het plaatje in mijn hoofd. Ik zag nu alleen stokken versierd met van die ronde chipjes (die ik als veertigplusser nog steeds om mijn vingers schuif voordat ik ze opeet) en ik dacht: wat is de tijd veranderd, we beginnen aan de ‘Goede Week’ en bij mijn weten valt deze week nog steeds in de vastentijd. Dus ik bedacht dat ik een mooie papieren ketting zou maken.
Op mijn werk verzuchtte ik dat ik alle creativiteit die in mij zit weer bij elkaar moest schrapen. Gelukkig kwam daar een lieve collega in actie. Ergens in een magazijn lagen er nog wel crêpepapier en wat nepeieren. Dat was al bijna de helft van mijn boodschappenlijstje dat ik in the pocket had. De volgende stop was bij de bloemist. Weer een branche die het palmpasengat gemist heeft, want er was geen buxustakje te vinden. Ik denk dat ik nog eerder aan een echt palmblad was gekomen, dan aan onze Hollandse variant. Maar goed, ik zou op gaan letten of ik bij iemand een hapje uit de heg kon knippen.
Onze buurman is timmerman en kon mij prachtige stokken leveren voor de basis. Dus op vrijdagmiddag gingen kleuter en ik aan de slag. Kleuter bewerkte de eieren en had toen geen zin meer, dus mama was driftig aan de knutsel. Dat was ook het moment dat ik mij realiseerde dat ik ook ‘zo’n moeder’ ben; later maak ik boekverslagen, herbaria en profielwerkstukken.
Bleef alleen de stress om het groen en het brood over. Brood regelde manlief bij de bakker. En ineens wist ik het: helemaal achter in onze tuin staat een buxusje,…
Project palmpasenstok afgevinkt V
Na twee nachtjes slapen was het zo ver, kleuter en ik meldden ons op de verzamelplek om vervolgens de muziek achterna te gaan. In de meute naast een jongetje met paashaaspaniek. Op naar het dorpsbosje dat voor veel doeleinden ingezet wordt.
Daar waren vakken gemaakt voor de verschillende groepen van de basisschool waarin stenen eieren waren ‘verstopt’. De stenen eieren konden een-op-een geruild worden met een variant van chocolade.
Toen de (buur)man met de megafoon het startsein had gegeven, werden alle kindjes onder de touwen door het veldje op geduwd. Mijn kleuter had nog enige schroom dus het duurde even voordat ie met zijn paasmandje in de hand actief ging zoeken. Ik zag kindjes voorbijkomen met handen en zakken vol met stenen. Daarachter hobbelde mijn ventje met een leeg mandje en een sip gezicht. Toen het jongetje dat zijn gesprek altijd begint met: ‘Weet je wat ik heb?’ voorbij kwam met de melding dat ie al acht eieren had gevonden, vond ik de situatie sneu worden.
Dus, aangedreven door mijn moederhart, liep ik de achterkant van het zoekveldje op en wees mijn eigen kleuter op wat eieren. Dat bleef niet onopgemerkt door de buurman met megafoon, dus het hele dorp werd op de hoogte gesteld van mijn frauduleuze praktijken.
Op facebook presenteerde ik trots de foto van stok en zoon. Daaruit bleek dat ik tijdens de inburgeringscursus van Brabantse naar oosterling een memo heb gemist: het was toch wel zielig dat kleuter geen snoepjes aan zijn stok had hangen.
Ik vind een broodhaan in vastentijd prima!
Ik heb een jaar de tijd om mij aan te pas(s)en aan de groepsdruk, volgend jaar waarschijnlijk snoep op een stokje.
(ontaarde moeder met wankele principes)
Rectificatie: zo word je er weer op gewezen dat er op zondag wel gesnoept mag worden. Dus ik ben om: volgend jaar ook chips,… (en ik heb het ook meteen in mijn dieet ingelast)
Meer verhalen op www.oj2.nl